Mario De Zutter

De mondharmonica, ook wel harmonica genoemd, blijft een boeiend en veelzijdig instrument. Dat bewijzen de links die tot mijn verbazing tierig welen op het internet.

Onlangs schafte ik mij een mondharmonica aan. Bij gelegenheid had ik elders wel eens het instrument bespeeld, maar zelf had ik geen mondharmonica meer in mijn bezit. Toen ik een jaar of vijf was, speelde ik immers al diverse melodietjes op de mondharmonica. Ik werd opgemerkt door de kleuterjuf, herinner ik mij nog, die mij toen introduceerde bij een andere juf. Enkele jaren later stond ik veelal aan de zijkant tijdens de speeltijd op school deuntjes te spelen, maar na enkele jaren moest het instrument plaatsmaken voor andere hobby's. Typerend voor de mondharmonica, en wellicht ook bij andere blaasinstrumenten, is dat er een verschil is qua tonatie bij het in- en uitblazen. Ook is het mogelijk om ritmische schakeringen toe te voegen door de wijze waarop lucht aangebracht wordt.

Soorten

Tot voor kort wist ik niet echt het verschil tussen een Richter of tremolo (zie: Mondharmonica) Ik heb mij onlangs dus een Richter-tuned harmonica aangeschaft, een instrument met 10 gaatjes, ook wel de Bluesharp genoemd in de toonaard van C. Ik herinner mij dat ik vroeger een mondharmonica bezat met een schuifje, dat was dus een cromatische mondharmonica .

Voor- en nadelen

De mondharmonica heeft zo zijn eigen voordelen: het is klein, en dus overal mee te nemen; het is akoestisch, en je hebt dus geen elektriciteit nodig. De nadelen: de opslag van vocht (lees: speeksel) na het spelen; Niet een instrument om, wegens hygiënische redenen, altijd zomaar door te geven.